Cubaanse keuken
De Cubaanse keuken is een weerspiegeling van de rijke geschiedenis en diverse invloeden die het eiland hebben gevormd.
Door de combinatie van inheemse tradities, Spaanse erfenissen, Afrikaanse smaken en Caribische invloeden heeft de Cubaanse keuken een unieke identiteit, waar elke hap een reis
door de tijd is.

De oorspronkelijke bewoners van Cuba, de
Taíno, hebben hun stempel gedrukt op de lokale keuken door ingrediënten zoals cassave, zoete aardappelen, yams en maïs te introduceren.
Deze inheemse elementen worden nog steeds gebruikt in Cubaanse gerechten, zoals het populaire casabe-brood en de hartige maïssoep
ajiaco.
Met de komst van de Spaanse ontdekkingsreizigers in de 15e eeuw werden nieuwe smaken en kooktechnieken geïntroduceerd in Cuba.
Rijst, bonen, varkensvlees en kruiden zoals knoflook en oregano werden essentiële ingrediënten in de Cubaanse keuken.
Het beroemde
"moros y cristianos" (zwarte bonen en rijst) weerspiegelt deze Spaanse invloed en is een vast onderdeel van veel maaltijden.
Met de slavenhandel in de koloniale periode werden Afrikaanse kooktechnieken en specerijen naar Cuba gebracht.
De Cubaanse keuken is doordrenkt met smaken zoals komijn, koriander en pittige pepers, die een aanvulling vormen op de rijke stoofpotten, zoals
"ropa vieja" (gerafelde rundvleessoep)
en
"congri" (rijst en bonen samen gekookt).
Cuba's geografische ligging in de Caribische regio heeft geleid tot een uitwisseling van smaken met naburige eilanden.
De
"mojo" saus, gemaakt van knoflook, citroensap en olijfolie, en de liefde voor tropisch fruit zoals ananas, papaja en mango zijn voorbeelden van deze Caribische invloeden.
Op straat in Cuba ontdek je een wereld van smaken in de vorm van heerlijke snacks.
"Tostones" (gefrituurde groene platanenschijfjes),
"empanadas" (gevulde deegpakketjes) en
"yuca con mojo" (cassave met knoflooksaus) zijn
geliefde lekkernijen die de smaakpapillen van locals en bezoekers prikkelen.
De Cubaanse revolutie van 1959 bracht veranderingen teweeg, ook in de voedselproductie en distributie.
Het land heeft zich aangepast aan uitdagingen, met een nadruk op zelfvoorzienendheid.
Het resultaat is een keuken die creatief omgaat met beperkte middelen, zoals
"picadillo" (gehakt vlees met groenten) en
"malanga fritters" (gefrituurde malanga-wortelkoekjes).